Τα δικά μας Video Games
Κατ’ αρχήν να αναφέρω πως το συγκεκριμένο άρθρο περί video games αναφέρεται σε gamers. Όταν μιλάω για gamers αναφέρομαι στους ανθρώπους που θεωρούν τα video games σημαντικότατο και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας ψυχαγωγίας τους. Δεν θα ενδιαφέρει και πολύ ανθρώπους που ο υπολογιστής τους νοείται για αυτούς απλά σαν ένα εργαλείο στο γραφείο τους, μια εξελιγμένη γραφομηχανή. Είναι για τους ανθρώπους που, χωρίς πραγματικές γνώσεις τεχνικού γνωρίζουν το εύρος του διαύλου όλων των GTX της nvidia. Είναι για τους ανθρώπους που συχαίνονται τα modern warfare και τα black ops της σειράς, αλλά ορίζουν το πρώτο Call of Duty σαν τον καλύτερο δάσκαλο ιστορίας που είχαν ποτέ. Είναι και για τους καμένους online gamers που φτιάχνουν δεύτερη ζωή μέσα στο web. Και είναι και για εκείνους τους παλιούς, που δεν είχαν γκόμενα για να λιώσουν στη καρέκλα σε κάποια ντισκοτέκ το Σάββατο, αλλά είχαν κόκα-κόλα, γουόκμαν με κασέτες γεμάτες Van Hallen και πολλά κέρματα για να καούν όλη νύχτα στο “φλιπεράδικο”.
Να δηλώσω εδώ πώς, φυσικά, μια λίστα σαν αυτή δεν θα μπορούσε παρά να είναι βαριά υποκειμενική. Ζητώ συγγνώμη από όποιο την διαβάσει και χαλαστεί, γιατί θα έχει δίκιο, για τον εαυτό του τουλάχιστον. Δεν θα έχει καθόλου δίκιο για το no. 1 όμως…
10. Super Mario Bros. (NES, 1985)
Η αληθινή απαρχή στα platform games. Παράξενη απαρχή με φασολιές, μανιτάρια, χελώνες, αστεράκια, δράκους, χαμογελαστά σύννεφα και άλλα trippy γραφικά. Πρωταγωνιστές οι 2 υδραυλικοί που αγαπήσαμε όλοι ο Mario και ο Luigi που πηδούσαν και έλιωναν τους κακούς Goomba (ο πιο χαζός κακός ever). Το παιχνίδι είχε παρουσιαστεί σαν sequel του mario bros αν και κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι αντίκτυπο θα είχε ένα παιχνίδι σαν αυτό στο μέλλον. Όλοι μας σε κάποια στιγμή στης ζωής μας, είτε στο NES, είτε σε emulator είτε σε έναν από τους άπειρους κλώνους που κυκλοφορούσαν τότε, παίξαμε Mario και όλοι μας βρίζαμε το μανιτάρι όταν μας αποκάλυπτε πως η πριγκίπισσα ‘είναι σε άλλο κάστρο’. Από τον χαμό που προκάλεσε το game ο Mario είναι πλέον η επίσημη μασκότ της Nintendo ενώ δεκάδες άλλοι τίτλοι τον περιλαμβάνουν σαν πρωταγωνιστή μαζί ή χωρίς τον αδερφό του.
9. Gears of War (Xbox 360, Windows, 2006)
Ένα από τα πρώτα video games που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν πλήρως τις δυνατότητες απεικόνισης του 360 και του DX 10 των Windows Vista. Εξαίρετα γραφικά και ήχος βάζουν το κόσμο του GoW στην οθόνη σας όπως δεν είχε κάνει κανένα game μέχρι τότε. Το story του ήταν κάπως thin, εγώ π.χ. δεν θυμάμαι τη φάση σχεδόν καθόλου πέρα από κάτι ζόμπι που είχαν καταλάβει τη Γη ή κάτι τέτοιο και προσπαθούσες να τα σκοτώσεις όλα εσύ με 2-3 φίλους σου. Αυτό που δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ ήταν το assault rifle με το ηλεκτρικό πριόνι αντί για λόγχη που το χρησιμοποιούσες για να πετσοκόψεις τα ζόμπι για εξοικονόμηση πυρομαχικών για τα (πραγματικά απίστευτα) boss. Αν δεν το έχετε παίξει, το προτείνω ανεπιφύλακτα.
8. Resident Evil Series (Playstation, Windows)
Το απόλυτο survival-horror game βγήκε στα ράφια των μαγαζιών για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1996. Ατμοσφαιρικό και έξυπνο σε έκλεινε σε μία έπαυλη, γεμάτη φυσικά με ζόμπι και σου έδινε να παίξεις το ρόλο 2 elite αστυνομικών, του Chris Redfield ή της Jill Valentine οι οποίοι είχαν μπόλικα όπλα και περίσσιο θάρρος, αλλά πολύ λίγες σφαίρες… Τότε τα video games ήταν πολύ πιο απαιτητικά από τον gamer – έπρεπε να έχεις καλό σημάδι και να λύσεις έξυπνους γρίφους για να επιβιώσεις. Τα sequels και spin-offs πάρα πολλά, μερικά εξαιρετικά σαν το 4 και άλλα πολύ πολύ κακά σαν το 6. Το χρήμα που πάντα έφερνε στους παραγωγούς οδήγησε και στη δημιουργία του κινηματογραφικού saga με την Milla Jovovich το οποίο, αν και αξιόλογο, ποτέ δεν συμπαθήσαμε όντας gamers, αν βέβαια εξαιρέσουμε την ομορφούλα κλαμπογκόμενα που έπαιζε την Jill στο Apocalypse.
7. Command & Conquer: Red Alert (Windows, 1996)
Αν και η σειρά Command & Conquer αριθμεί πάνω από 10 video games που το καθένα ανήκει στη δική του stand-alone σειρά πιστεύω πως το πρώτο Red Alert ήταν το καλύτερο όλων. Παράξενο αλλά ωραίο story-line με ψευδό-3D γραφικά σε windows περιβάλλον για πρώτη φορα σε command & conquer αποτελούσαν ίσως το καλύτερο Real Time Strategy (RTS) μέχρι σήμερα. Ίσως το στοιχείο που το έκανε cult ήταν οι live action κινηματογραφικές σκηνές μεταξύ των αποστολών. Αν παίζεις σύμμαχους τα λές με τον Einstein, ενώ το soviet campaign είναι γεμάτο με συνομιλίες με τον Joseph Stalin. Η σειρά εξελίχτηκε πολύ από τότε και μάλλον προς το χειρότερο ίσως λόγω της απαλλοτρίωσης που υπέστη το saga όταν η EA εξαγόρασε την αγαπημένη όλων Westwood.
6. Wing Commander (MS-DOS, 1990)
Ένα από τα καλύτερα flight sim video games της εποχής. Και όταν λέω ‘της εποχής’ αναφέρομαι στην εποχή που όλος ο προϋπολογισμός για το pc πήγαινε στην αγορά καλύτερου joystick. Οι gamers δεν ασχολούνταν με επεξεργαστές και κάρτες γραφικών αλλά με την απόκτηση γρήγορης, 16μπιτης κάρτας ήχου με game port για το joystick. Ναι, αυτή την εποχή τα video games στο pc ήταν flight sim. Και το wing commander είχε πιο πολύ πλάκα από όλα, αφού λάμβανε χώρα στο διάστημα. Το story ήταν εντυπωσιακό για την εποχή, με εντυπωσιακή εξέλιξη χαρακτήρων και έναν μεγάλο πόλεμο σαν κύριο στοιχείο της sci-fi πλοκής. Μέχρι το 1997 κατασκευαστήκαν 4 sequel που μας κρατούν όλους με το joystick στο χέρι μέχρι και σήμερα. Η επιτυχία του οδήγησε και σε μια αποτυχημένη κινηματογραφική παραγωγή που προκαλεί μπόλικο γέλιο.
5. The Witcher (Windows, OS X, 2007)
Το The Witcher είναι ένα από τα πρώτα video games που είναι βασισμένο σε βιβλίο. Στο game συγκεκριμένα αναλαμβάνεις τον ρόλο του Geralt of Rivia, ο οποίος δεν είναι ο τυπικός ιππότης των RPG, αλλά ένας κλασσικός καθημερινός μεταλλαγμένος σφαγέας τεράτων (witcher). Το παιχνίδι πέρα από τα εξαιρετικά στοιχεία RPG έχει φοβερή πλοκή γεμάτη ίντριγκες που σε ρουφάει και θυμίζει Game of Thrones. Το Witcher 2: Assasins of Kings μερικά χρόνια αργότερα μας άφησε όλους με το στόμα ανοιχτό από τα εξαιρετικά του γραφικά δημιουργώντας ταυτόχρονα καύσωνα στο εσωτερικό του PC. (Συγκεκριμένα με την εφαρμογή του φίλτρου ubersampling η σπουδαία GTX Titan της nvidia σε συνεργασία με μπόλικη και γρήγορη RAM και έναν core i7 δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 25 FPS!!). Οι fans αφού φάγανε ακαριαία το κόλλημα παίζοντας το, περιμένουν με ανυπομονησία το τελευταίο game της τριλογίας (The Wild Hunt) που θα ολοκληρώσει το saga του Geralt. Bottom Line: Αν δεν έχεις παιξει witcher – με συγχωρείς – δεν έχεις ιδέα από RPG. Ξέχνα Elder Scrolls ή Diablo. Το Witcher είναι ΤΟ RPG!
4. Deus Ex: Human Revolution (Windows, PS3, Xbox 360, 2011)
Καιρό πριν πήγα στο πλαίσιο για ανταλλακτικά για ένα PC από πελάτη. Κάνοντας την τυπική μου βόλτα στο section με τα video games έπεσα πάνω σε αυτόν τον τίτλο. Δύο πράγματα μου κάνανε εντύπωση: Το ότι το Deus Ex: Human Revolution ήταν ένα game που το είχαν αναπτύξει eidos και square enix μαζί, και το γεγονός του ότι έκανε 80€(!). Αφού εκνευρίστηκα λίγο με την τιμή και την ανάγκη των παραγωγών για περισσότερα κέρδη σε βάρος gamers αλλά και προγραμματιστών, σήκωσα την πειρατική μου σημαία και αποφάσισα να το παίξω. Ήταν το πρώτο game που ήταν σε θέση να εκμεταλλευτεί πλήρως το DirectX 11 των windows 7, γεγονός που το καταλάβαινες εύκολα από τα εξαιρετικά γραφικά. Το πάντρεμα του RPG με το FPS, γνωστή τακτική και από τα προηγούμενα Deus Ex, εφαρμόζει τέλεια στο Human Revolution που σου δίνει έναν τεράστιο δυστοπικό κόσμο του μέλλοντος γεμάτο κάμερες, cyborg και ρομποτ για να πολεμήσεις. Τα ηθικά διλήμματα που σου παρουσιάζονται όσο προχωράει το στόρυ έχουν να κάνουν με το κατά πόσο η τεχνολογία μπορεί να απαλλοτριώσει ή να βοηθήσει τον άνθρωπο να επαναστατήσει από τα φυσικά δεσμά του. Η όλη ιστορία συντελεί το καλύτερο sci-fi videoπαιχνίδι που κατασκευάστηκε ποτέ. Το Deus Ex: Human Revolution είναι το μοναδικό video game που μπορεί να σε κάνει να κλάψεις. Και άξιζε σίγουρα τα 80€…
3. Mass Effect (Windows, Xbox 360, PS3, 2009)
Το Mass Effect από κάθε άποψη θα μπορούσε να είναι… νούμερο 2 σε αυτή τη λίστα αν δεν ακολουθούταν από δύο πολύ μέτρια sequel. Από κάθε άποψη – γραφικά, gameplay, story – ήταν τέλειο. Το χρήμα που μυρίστηκε η EA μετά την μεγάλη επιτυχία του πρώτου οδήγησε σε ένα sequel – παρωδία του πρώτου και σε ένα φινάλε που θα άρμοζε σε μία πολύ πιο μέτρια ιδέα. Αλλά το πρώτο ήταν από τα καλύτερα video games που έπαιξα αφού κατάφερε να με κρατήσει μέσα στο σπίτι δύο συνεχόμενα Σαββατοκύριακα (- Κώστα πάμε για καμιά μπύρα? – Δε ξέρω ρε φίλε, έχω και να σώσω τον γαλαξία…). Η πλοκή ακολουθεί τον/την Commander Shepard έναν μεγάλο ήρωα της ανθρωπότητας που καλείται να μας εκπροσωπήσει στα άλλα είδη του γαλαξία αφού προστατεύει το συμβούλιο της γαλαξιακής κυβέρνησης. Το στόρι φέρνει λίγο σε Babylon 5 και Star Trek, αλλά η ένταση των αποστολών σε βάζουν από πολύ νωρίς στο τριπάκι Mass Effect και δεν θες να το αφήσεις με τίποτα.
3. Final Fantasy VII (PSX, 1997)
Δε ξέρω αν μπορώ να πω πολλά ή έστω αρκετά για αυτό το game, πέρα από το να αναφέρω πως σε κάθε συζήτηση με ψαγμένο gamer, κάθε φορά που θα τον ρωτήσω για το αγαπημένο του video game θα μου πει FF VII. Δύο λέξεις περιγράφουν καλά όλα τα Final Fantasy και βρίσκονται στον τίτλο τους. Στεκόμαστε πιο πολύ στο έβδομο για δύο λόγους: Πρώτον ήταν το πρώτο FF με 3D-rendered γραφικά και δεύτερον, είχε τον καλύτερο κακό όλων των εποχων: τον Sephiroth. Όσοι το έχουν παίξει με καταλαβαίνουν. Όσοι δεν το έχουν παίξει πρέπει να το παίξουν, κυρίως τώρα που η Steam ανέβασε μία καινούρια λίγο πιο εξελιγμένη έκδοση του. Τι άλλο να πω; Για τις μάχες; Τα bosses; Την ιστορία; Τα πράσινα μηνύματα που έδινε στα παιδάκια που το έπαιζαν; Τη μουσική; Τα chocobo;; Δεν ξέρω, πηγαίνετε παίξτε το!
1. Metal Gear Solid (PSX, 1998)
Αν και η λίστα αναφέρεται στα πιο αγαπημένα games μέχρι σήμερα το Metal Gear Solid για το αθάνατο Playstation είναι απλά το καλύτερο παιχνίδι που θα υπάρξει ποτέ. Αυτός ο εξαιρετικός ισχυρισμός βασίζεται στο ότι δεν μπορώ ούτε να φανταστώ πως οι σχεδιαστές του μέλλοντος θα μπορέσουν να ξαναφτιάξουν κάτι τέτοιο με όποια χρήση μελλοντικής τεχνολογίας. Όσο η κονσόλα θα συνδέεται με την τηλεόραση και ο παίκτης θα κρατάει χειριστήριο κανένα παιχνίδι δεν θα γίνει ποτέ τόσο καλό όσο το πρώτο metal gear solid. Γιατί;
- Μέχρι τότε σκοτώναμε τους κακούς. Με το MGS έβαζες το μυαλό σου να δουλέψει για να τους αποφύγεις και να επιβιώσεις σαν πραγματικός commando.
- Το MGS έχει με διαφορά το καλύτερο σύνολο από bosses που μπορεί κάποιος σχεδιαστής να φανταστεί (FoxHound).
- Η σειρά Metal Gear γενικότερα έχει το καλύτερο στόρι από οποιοδήποτε άλλο saga videoπαιχνιδιών. Ο πυρηνικός κίνδυνος κυριαρχεί σε όλα.
- Το MGS έσπαγε τον τέταρτο τοίχο συνέχεια. Συμμετείχες στο game σαν θεατής σε διαδραστική παράσταση στο θέατρο.
- Το MGS σε υποχρέωνε να σκεφτείς έξω από το κουτί. Οι γρίφοι του έμοιαζαν με μπλε ιστορίες και το μυαλό σου εξακολουθούσε να δουλεύει.
- Στο MGS παίρνεις τον έλεγχο του πιο baddass ήρωα video game ever: Τον Snake.
- Το MGS περνάει στον παίχτη μία εξαιρετική αντιπολεμική φιλοσοφία. Συγκεκριμένα, Metal Gear είναι ένα τεράστιο japanese-styled mecha που μπορεί να καταστρέψει τον κόσμο με πυρηνικά όπλα. Παίζει πολύ λίγο σε κάθε game αλλά ενσαρκώνει την ιδέα της πυρηνικής απειλής από την αρχή. Ο κακός στο MGS είναι ο πυρηνικός πόλεμος.
Θα μπορούσα να αναφέρω και πολλά trvial που κάνουν το Metal Gear Solid σπουδαίο, αλλά θα πρότεινα σε όποιο ασχολείται έστω και λίγο με video games να το παίξει και θα καταλάβει.
Πέρα από όλα αυτά υπάρχουν πάρα πολλά εξαίρετα video games που δεν αναφέρω γιατί απλά δεν τα έχω τελειώσει για να έχω σφαιρική εικόνα. Ας τα αναφέρουμε:
The Elder Scrolls Oblivion και Skyrim(PC)
Tomb Raider(PSX)
Grand Turismo(PSX)
Halo(Xbox)
Duke Nukem 3D(Windows)
Doom(MS-DOS)
The Legend of Zelda(NES)
Warcraft(Windows)
Starcraft(Windows)
Portal(Windows, PS3, Xbox360, Linux)
Half Life(Windows, OS X, Linux)
MS Flight Simulator(MS-DOS, Windows)
Fable(Xbox)
Assasin’s Creed(Xbox360, Windows, PS3)
Και φυσικά το πιο αδικημένο game μέχρι σήμερα, γιατί ποτέ δεν μπήκε σε κάποια σοβαρή κονσόλα, αλλά όλοι το έχουμε παίξει: Pokemon(Game Boy)
Διαβάστε ακόμη στο blog μας…[metaslider id=1192] |