Μπορεί να μην μας θυμάσαι αλλά είμαστε τα παιδιά των 90s, η γενιά των gameboys, του super mario και του sonic, των spice girls και των backstreet boys. Η γενια που με 100 δραχμές αγόραζε 1 τυρόπιτα, τώρα με 100 δραχμές(=0,29€) ούτε ένα μπουκαλάκι νέρο δεν αγοράζεις. Τους φίλους μας τους μετρούσες στην παλάμη ενός χεριού και όχι στην παλαμη ενος χεριού επί 100
Δύο βασικά πράγματα μας χαρακτήριζαν..ή και μας χώριζαν..οι τσακωμοί για το ποιόν power ranger αντιπροσωπεύεις και όχι για το ποιό κόμμα, και τα posts στα λευκώματα και όχι στους τοίχους ένος Facebook. Παρ όλα αυτά ολα μπορούσαν να διευθέτηθουν με την παλάμη ένος χεριού.
Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν βασίζονταν σε ένα relationship status και στην ουσία δεν είχες τίποτα να χάσεις….εκτός και αν έπαιζες τάπες Pokemon. Όσον αφορά τα φίλτρα στις φωτογραφίες αυτό ήταν δουλειά του φωτογράφου ή αυτού που εμφάνιζε τις φωτογραφίες απ το φιλμ, και όχι δική μας μέσω instagram. Δεν υπήρχε κάτι πιο cool απ το yo-yo και τα windows 95 και τα κατοικίδια περιορίζονταν στα tamagotchi και στο furby…
έτσι δεν κατέληγες να παρατάς ένα πραγματικό κατοικίδιο! Αν δεν προλάβαινες να δεις τις μάγισσες, τα φιλαράκια, το x-files, το beverly hills, το bold and the beautiful ή τον πρίγκιπα του μπελ ερ τα έγραφες στην κασέτα..δεν το έβλεπες στο webtv. Μπορεί η ζωή να κινούταν σε αργούς ρυθμούς αλλα η ζωγραφική μπορούσε να σε κρατήσει μπροστά στον υπολογιστή για ώρες.
Είμαστε η τελευταία γενιά που έμαθε να παίζει στο δρόμο. Οι πρώτοι που έπαιζαν video games και οι τελευταίοι που έγραφαν τα τραγούδια από το ραδιόφωνο σε κασέτες. Είμαστε η γενιά των Thunder Cats και των Power Rangers. Ταξιδέψαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους . Ζούσαμε χωρίς κινητά τηλέφωνα, ipods, facebook ή twitter, αλλά παρ όλα αυτά περνάγαμε τέλεια!